กลอนแปด พระคุณแม่

พระคุณแม่ลูกรู้อยู่แก่จิต ลูกหมั่นคิดเฝ้าคิดถึงคอยนึกหา
มีทางใดได้ตอบแทนคุณมารดา ลูกจะหามาให้มิหวั่นเกรง
เพราะตัวลูกมิได้รวยและสูงใหญ่ ชอบมีใครจะมาเฝ้าข่มเหง
ลูกจะสู้สู้กับมันด้วยตัวเอง ไม่หวั่นเกรงมิให้แม่คอยห่วงเรา
ลูกจะหาอะไรแพงคงไม่ได้ ไม่มีจ่ายของเลิศหรูเช่นอย่างเขา
ลูกจะหาของดีให้แม่เรา นี่ลูกเอา..........ให้แม่เอย